ترويج رذايل اخلاقي

بدحجابي علاوه بر اين که خود يک ناهنجار اجتماعي به شمار مي آيد و جامعه را به بي بند و باري مي کشد، زمينه ساز بسياري از زشتي هاي اخلاقي است. وقتي به پوشش و متانت بي اعتنايي مي شود، مسائل اخلاقي ديگر هم از جامعه رخت بر مي بندد. بدلباسي، بداخلاقي به دنبال دارد، چنان که مدپرستي، هواپرستي مي آورد. جامعه اي که هر روز مد جديدي را به شکل هاي گوناگون بپذيرد، دچار بسياري از بيماري هاي اخلاقي چون غرور تکبر، عصيان، قساوت قلب و فخرفروشي خواهد شد. هرگاه جامعه اي به انجام دادن گناه جسارت پيدا کرد و مفاسد و معاصي رواج پيدا کرد، زشتي گناه از بين مي رود و اين خود گناه بزرگتري است. يعني جامعه اي که گناه را گناه نداند، به سبب رواج زياد و همگاني شدن آن، سقوط خواهد کرد. بنابراين، بدحجابي قبح و زشتي گناه رااز بين مي برد و باعث رواج گناهان ديگر مي شود. امام صادق(ع) مي فرمايد: